In een gas- of oliegestookte oven wordt de brandstof gemengd met lucht en verbrand. De vlammen verwarmen een metalen warmtewisselaar waar de warmte wordt overgedragen aan lucht. Lucht wordt door de ovenventilator van de „luchtbehandelaar” door de warmtewisselaar geduwd en vervolgens stroomafwaarts van de warmtewisselaar door het leidingwerk geperst. In de oven worden verbrandingsproducten via een rookkanaal uit het gebouw afgevoerd.
Oudere „atmosferische” ovens ontluchtten rechtstreeks naar de atmosfeer en verspilden ongeveer 30% van de brandstofenergie om de uitlaat warm genoeg te houden om veilig door de schoorsteen te kunnen stijgen. De huidige ovens met een minimaal rendement verminderen dit afval aanzienlijk door gebruik te maken van een „inductieventilator” om de uitlaatgassen door de warmtewisselaar te trekken en trek in de schoorsteen op te wekken. Dit is het belangrijkste kenmerk van een hoogefficiënte oven (of ketel). Deze ventileren meestal via een zijwand met een plastic buis.
Terwijl ovens warmte in warme lucht transporteren, verdelen ketelsystemen de warmte in warm water, dat warmte afgeeft als het door radiatoren of andere apparaten in kamers door het hele huis gaat. Het koelere water keert dan terug naar de ketel om opnieuw te worden verwarmd.
warmwatersystemen
worden vaak hydronische systemen genoemd.Woonketels
gebruiken over het algemeen aardgas of stookolie als brandstof.In stoomketels, die tegenwoordig veel minder gebruikelijk zijn in huizen, wordt het water gekookt en stoom voert warmte door het huis, waarbij tijdens het afkoelen condenseert tot water in de radiatoren. Olie en aardgas worden vaak gebruikt. In plaats van een ventilator- en kanaalsysteem gebruikt een ketel een pomp om warm water door leidingen naar radiatoren te laten circuleren. Sommige warmwatersystemen laten water door plastic buizen in de vloer circuleren, een systeem dat vloerverwarming wordt genoemd (zie „State-of-the Art Heating”).
Belangrijke ketelbedieningen zijn onder meer thermostaten, aquastaten en kleppen die de circulatie en watertemperatuur regelen. Hoewel de kosten niet triviaal zijn, is het over het algemeen veel eenvoudiger om „zonethermostaten en -regelaars” te installeren voor individuele kamers met een hydronisch systeem dan met geforceerde lucht. Sommige bedieningselementen zijn standaard in nieuwe ketels, terwijl andere kunnen worden toegevoegd om energie te besparen (zie de sectie „Aanpassingen door verwarmingssysteemtechnici” op de pagina voor onderhoud van de verwarming). Net als bij ovens komen condenserende gasgestookte ketels relatief vaak voor en zijn ze aanzienlijk efficiënter dan niet-condenserende ketels (tenzij zeer geavanceerde bedieningselementen worden toegepast).
Oliegestookte condensatieketels zijn ongebruikelijk in de VS. Om verschillende redenen die verband houden met een lager latent warmtepotentieel en de mogelijkheid van grotere vervuiling met conventionele stookolie. In sommige gebieden is gasgestookte directe verwarmingsapparatuur populair. Dit omvat wandgemonteerde, vrijstaande en vloerovens, die allemaal worden gekenmerkt door hun gebrek aan leidingwerk en een relatief kleine warmteafgifte.
Omdat ze geen kanalen hebben, zijn ze het meest geschikt voor het verwarmen van een enkele kamer. Als meerdere kamers moeten worden verwarmd, moeten de deuren tussen de kamers open blijven of is een andere verwarmingsmethode noodzakelijk. Betere modellen maken gebruik van „verzegelde verbrandingsluchtsystemen”, waarbij leidingen door de muur zijn geïnstalleerd om zowel de verbrandingslucht te leveren als de verbrandingsproducten af te voeren. Deze units kunnen acceptabele prestaties leveren, met name voor cabines en andere gebouwen waar grote temperatuurverschillen tussen slaapkamers en hoofdkamers acceptabel zijn.
De modellen kunnen worden gestookt met aardgas of propaan, en sommige verbranden kerosine. Ketels werken als ovens, behalve dat ze water verwarmen in plaats van lucht. Gasovens zijn misschien wel het meest gebruikte verwarmingssysteem in de VS. Gevoed door aardgas of propaan en aangestuurd door de thermostaat van het huis, verbrandt een gasoven brandstof om de warmtewisselaar van het apparaat te verwarmen.
Elektrische ovens komen veel voor in woongebouwen met meerdere units en in gebieden waar gasservice niet beschikbaar is of niet praktisch is. Het belangrijkste verschil tussen een gasoven en een elektrische oven is de manier waarop de lucht wordt verwarmd. In een elektrische oven wordt lucht verwarmd terwijl deze over een systeem van door elektriciteit verwarmde spoelen stroomt. Een ventilator beweegt de lucht door het leidingwerk van het huis.
In plaats van warmte te verdelen door lucht te blazen, gebruiken ketelverwarmingssystemen water. Huizen met ketelsystemen gebruiken radiatoren, meestal aan de muur of op een plint gemonteerd, of vloerverwarming om het warme water of de stoom die warmte vrijmaakt te verdelen. Voor de meeste mensen is een gasoven of een hoogrenderende elektrische warmtepomp de beste optie als u een evenwicht probeert te vinden tussen kosten (zowel om te installeren als te gebruiken) en efficiëntie. Als je merkt dat je extra warmte nodig hebt, probeer dan eerst een elektrische ruimteverwarming in radiatorstijl.
Als u constante aanvullende warmte nodig heeft voor een relatief groot oppervlak, overweeg dan een milieuvriendelijke pelletkachel. Natte systemen werken door warm water te laten circuleren door een systeem van leidingen die in het hele huis op de radiatoren aansluiten. Een ketel of warmtewisselaar vormt het hart van dit systeem en verwarmt het water dat het leidingnetwerk voedt. Ketels verbranden brandstof om het water te verwarmen — meestal gas — en dit soort 'nat systeem' is de meest populaire vorm van verwarmingssysteem in het VK.
Het belangrijkste voordeel van het installeren van elektrische centrale verwarming is dat deze beschikbaar is voor woningen die niet op het gasnet zijn aangesloten. Die warmte wordt overgedragen aan het water dat door de leidingen in een huis stroomt om radiatoren te verwarmen en warm water te leveren. Warmtepompen uit de grond, aangedreven door elektriciteit, werken door de aarde buiten een huis kouder te maken, door een koelvloeistof door leidingen te laten stromen die zijn ingegraven in een greppel of boorgat, terwijl ze warmte leveren aan de warmtewisselaar binnenshuis. Bij gebruikelijke installaties waarbij lucht uit de ruimte naar de haard wordt gezogen voor verbranding en verdunning, verliest de haard doorgaans meer warmte dan ze levert, omdat er zoveel warme lucht door de unit wordt aangezogen en vervangen moet worden door koude buitenlucht.
Alternatieve verwarmingsconstructies die geforceerde lucht van de ventilator naar uw huis duwen, verwarmen alleen de lucht, maar niet de objecten in de kamer, waardoor u meer geld uitgeeft aan de bedrijfskosten. Of u nu op zoek bent naar een nieuw verwarmingssysteem of gewoon meer wilt weten over de beschikbare opties, u bent hier aan het juiste adres. In de winter keert de warmtepomp deze truc om door met behulp van een elektrisch systeem warmte van de kou buiten op te vangen en die warmte naar binnen af te voeren. De grootste hindernis bij het verwarmen van een huis is het vinden van de juiste balans tussen het leveren van voldoende warmte waar je maar wilt, zonder maandenlang failliet te gaan.
Hydronica wordt op grote schaal gebruikt in Europa, waar huiseigenaren vanwege de hoge kosten en schaarse beschikbaarheid van brandstof op zoek zijn gegaan naar de meest economische en effectieve verwarmingsopties, gezien hoe en kostenefficiënt ze kunnen zijn. Recente onderzoeken waarin honderden woningen werden vergeleken, sommige met geforceerde luchtsystemen, andere met een hydronisch verwarmingssysteem, hebben aangetoond dat luchtlekkages gemiddeld 26% hoger waren en dat het energieverbruik 40% hoger was in huishoudens die luchtverwarming gebruiken. Gevaren zijn onder meer blootstelling aan verbrandingsbijproducten, zoals besproken in Ventilatie, en zuurstofgebrek (deze verwarmingstoestellen moeten uitgerust zijn met sensoren voor zuurstofuitputting). Als alternatief trekken sommige systemen grondwater aan en voeren het door de warmtewisselaar in plaats van een koelmiddel te gebruiken.
Centrale verwarmingssystemen maken gebruik van centraal geplaatste apparatuur en leidingen of radiatoren om warmte door uw huis te verdelen. Deze maken gebruik van de elektriciteitsprijzen in de daluren van bijvoorbeeld Economy 7- en Economy 10-tarieven om hun warmte op te laden (Economy 10 biedt mogelijk ook een korte oplaadperiode gedurende de dag). Het principe van een opslagverwarmer is dat deze stenen bevat die grote hoeveelheden warmte kunnen opslaan. .
